۱۳۹۱ اسفند ۲۲, سه‌شنبه

رییس جمهور بازهم مارا متعجب ساخت

آقای کرزی بعد از مدتی سکوت انگار، بازهم فیل اش یاد هندوستان کرده است. نمیدانم این بار کدام چیز باعث شده که رییس جمهور این چنین به امریکایی ها میتازد.شاید دو سال پیش بود که یک دیپلمات امریکایی، آقای کرزی را به اختلالات روانی متهم کرد و گفته بود که کرزی احتمالا از مواد مخدر استفاده میکند. در آنزمان نیز رییس جمهور رگ بیگانه ستیزی اش بالا زده بود و گفته بود امریکا به افغانستان مرگ صادر میکند. 

همین آدم در سخنرانی  افتتاحیه لویه جرگه عنعنوی به مردم افغانستان لقب شیر را به مردم افغانستان داد و اضافه کرد که امریکاییها باید اطراف جنگل"محل بود و باش شیر" را حفظ کنند. بارها و بارها اتفاق افتاده است که آقای کرزی پاکستان را دشمن افغانستان دانسته و کمی بعدتر در مصاحبه اش گفته است که اگر امریکاییها و پاکستان وارد جنگ شوند، کرزی  به کمک برادران پاکستانی اش خواهد شتافت. یا در سخنرانی افتتاحیه اش در پارلمان همین چند روز پیش گفت که اگر خارجیها نباشند هم افغانستان همانقدر توانایی دارد که تا دوسال پلو بخورد.

 اگر رفتار آقای کرزی را در ده سال عروج و نزول آن بدقت به بررسی بگیریم،  آنگاه در خواهیم یافت که رییس جمهور هیچگاه ثبات فکری نداشته است  و گاهگاهی آدم فکر میکند شاید همان دیپمات امریکایی واقعیت را گفته باشد. و حتی در برخی موارد به عنوان رییس جمهور، الفبای سیاست را هم به باد فراموشی سپرده است. چنانچه وقتیکه چمدان مملو از پولهای نفت ایران و داوودزی فاش شد، صراحتا و بابیباکی تمام گفت که از این پول برای مصارف دفترش استفاده میکند. از کجا معلوم شاید هم هروقت حرف از منافع شخصی درمیان باشد، او بیخیال منافع افغانستان شده و برای باجگیری آماده هرنوع  معامله، ایجاد تنش در روابط خارجی و قربانی کردن منافع افغانستان است. 

درشرایطیکه همه نگران آینده افغانستان اند و در همه محافل  سخن از انتخابات و انتقال آرام قدرت به حکومت انتخابی مردم است ؛از طرف دگر مردم نگران خروج خارجیها و نیز پیامدهای احتمالی خروج آنها اند؛ آیا افغانستان به گذشته تاریک برخواهد گشت؛ و آیا افغانستان بدون کمکهای مادی و معنوی غربیها افغانستان خواهد بود، قطعا اظهار نظرهای خصمانه هیچ توجیهی ندارد و  به جز انزوای بین المللی افغانستان و زنده کردن گذشته های تاریک، منافع دگری ندارد.
بر آقای کرزی است تا با زبان سرخ اش دستاوردهای ده- یازده ساله دوران زمامداری اش را بر باد ندهد. مردم از کرزی توقع دارند تا بعنوان اولین رییس جمهور منتخب مردم افغانستان، از دستاوردهای حکومت اش پاسداری نموده و نیز برای  نیم قرن دگر برنامه بریزد و دن شاپنگ  یا ماهاتیر محمد کشورش باشد نه روبرت موگابه( روبرت موگابه زمانی در زمره قهرمانان آزادیخواه افریقا بود و امروز به یک دکتاتور لج باز نزول کرده است). 

جناب رییس جمهور!
 گیریم که  جمعیت حاضر در لویه جرگه عنعنوی برای  جمله ی " افغانها شیر است شیر است" و " شیر وقت نداره که از خانه اش محافظت کنه" و یا ممکن است تعدادی برای سخنرانی هشتم مارچ شما دست زده باشند. فرض کنیم حرفهای شما هم درست باشد و اما فراموش نکنیم که افغانستان دگر بازیچه دستان شما و برادران ناراضی ات نخواهد بود. شما و برادران ناراضی ات ممکن است بشکل نوبتی به امریکا خدمت کنید و اما مردم افغانستان نمیگذارند دگر در جنگ برادران  و یا بهتر بگویم خوش خدمتی شما و برادر ناراضی ات، دستخوش آشفتگیهای دو دهه گذشته گردند.