کارآمدی جرگهء مشورتی و چند ایراد

پس از ماهاه هیاهو و تبلیغات، جرگه مشورتی صلح امروز با سخنان آقای کرزی و سخنرانی استاد ربانی به عنوان ریس مجلس مشورتی آغاز به کار کرد.در حین سخنرانی آقای کرزی یک راکت درست نزدیک خیمه مجلس اصابت کرد و بقول بی بی سی در هنگام سخنرانی آقای ربانی نیز صدای فیر شنیده میشد و مدتی هم سخنرانی اش قطع شد.
اصابت چند راکت در کابل و مهمتر از همه موضع طالبان در برابر این مجلس پیام روشنی بود به جرگه ای مشورتی و اینکه آنان به این جرگه دهن کجی نشان داده و آنرا به سخره گرفتند
عدم شرکت داکتر عبدالله،جنرال دوستم، محمد محقق و بقولی هم محمد کریم خلیلی و بعضی نمایندگان می تواند باشد جرگه را تحت تاثیر قرار دهد ،چیزی که آب سردی روی دستان آقای کرزی ریخت و جرگه را از آن حالت همه گیر بودن اش خارج کرد.
حضور آقای ربانی در نوع خود می تواند جالب باشد زیرا جبهه ملی قبلن آنرا تحریم کرده بود و حال یکی از اعضای برجسته آن در جرگه شرکت دارد.
با تامل به حضور کمرنگ اپوزیسیون و عدم حضور برخی از متنفذین قومی و رهبران غیر پشتون در می یابیم که جرگه تا حدودی زیادی از مشروعیت می افتد و به باور کارشناسان به یک جرگه تقریبا قومی تنزل پیدا می کند.بنا تصامیمی هم گه گرفته شود خیلی افغانستان شمول نبوده و نخواهد توانست بازتاب دهنده ای خواست های قاطبه ای افغان ها باشد.
نکته ای جالب دگر فراز های از سخنان آقای کرزی رییس جمهور بود که در سخنرانی اش طالبان را "برادران ناراضی" نامید و گفت که برخی سختگیری های حکومت و جامعه جهانی باعث شده است که آنها دست به سلاح ببرند..می توان از رییس جمهور پرسید ، مگر شما در راس دولت نبودید و مگر شما کابینه تشکیل نداده بودید؟ بنا اگر سختگیری وجود داشته لابد از طرف شما بوده نه از طرف کس دگر. و گمان نمی رود طالبان فقط " برادران ناراضی" باشد. تجربه نشان داده است که این برادران به ناحق خون های زیادی ریخته است و جنایت های برزگی را مرتکب شده است که نمی توان از برادر انتظار داشت. جنایات آنها برکسی پوشیده نیست و آفتاب را نمی شود با دو انگشت پت کرد.آقای رییس جمهور.
و اما سخنان آقای ربانی نیز خیلی ها را متعجب ساخت.او طالبان را با خود و رجب طیب اردوغان مقایسه کرد که گویا برای امتیاز چوکی می جنگند و پس از به قدرت رسیدن از خواست هایشان دست می کشند و مثل خودش به هر سازی می رقصند. چیزیکه باورش برای خیلی ها سخت است و یک تحلیل بسیار آبکی از قضیه طالبان است. آقای ربانی گویا فراموش کرده که همین طالبان زمانی حاکم بی چون و چرای افغانستان بودند و قتل عام ها، نسل کشی ،لت و کوب زنان در معابر، منع بیرون آمدن زنان از خانه، تخریب بودا با وجود فشار چند جانبه جامعه جهانی و......صد ها مورد جنایات ضد انسانی را در کارنامه دارند. حال شما قضاوت کنید مقایسه اقای اردوغان و حزب عدالت و توسعه با ملا عمر و طالبان از چه منطقی می تواند برخوردار باشد؟

بر بنیاد باور کارشناسان و با توجه به موارد ذکر شده می توان به این نتیجه دست یافت که این جرگه در بدترین زمان ممکن دایر شده و عدم حضور رهبران اپوزسیون ، رهبران قومی و احزاب عمده موجود فراگیر بودن و کارایی ان را زیر سوال می برد.شاید خود آقای کرزی نیز به کارایی آن شک داشته باشد و صرف می خواهد که جنبه تبلیغاتی آنرا برجسته سازد و همان بازی موش و گربه قبلی خود را با غرب تکرار کند و روی ناکارآمدی دولت و تیم غیر حرفه ای و فاسد خود سرپوش بگذارد این جرگه چیزی جز ترتیب یک پروپوزل از طرف کرزی و تایید پروژه از طرف خارجیها چیزدگری نبوده است.. این جرگه و جرگه های فرمایشی ازین دست نمی تواند درد افغانستان را دوا کند کما اینکه حکام گذشته هم دست به کارهای مشابه در گذشته زده بودند. بنا اگر به مشکل طالبان بشکل ریشه ای پرداخته نشود این اقدامات نمی تواند سودی برای کشور داشته باشد و چه بسا طالبان را بر ادامه جنایات شان مطمئن تر و استوار تر از پیش ساخته و راه را برای ختم بحران فعلی پیچیده تر می سازد و جز آب در هاون کوبیدن چیزی دگری نخواهد بود 160 میلیون دالر بودجه برای این مجلس سه روزه اختصاص داده شده است در کشوری مثل افغانستان که درآمد سرانه مردمش روزانه کمتر از دو دالر است علامت سوال دگری در مقابل این جرگه است. بقول دوستی اگر این مبلغ را روی شرکت کنندگان تقسیم کنیم به هریک صد هزاز دالر امریکایی می رسد.پول کمی نیست در حالیکه رییس جمهور امریکا ماهانه چهارصد هزار دالر دریافت می کند. هزینه گزاف این مجلس نیز صداقت برگزار کنندگان این جرگه را مورد تردید قرار داده چه با این میشد دردهای دگر این جامعه زخمی و خسته از جنگ را درمان کرد نه اینکه بار  دگری روی شانه های زخمی این ملت گذاشت. 

این جرگه و جرگه های فرمایشی ازین دست نمی تواند درد افغانستان را دوا کند کما اینکه حکام گذشته هم دست به کارهای مشابه در گذشته زده بودند. بنا اگر به مشکل طالبان بشکل ریشه ای پرداخته نشود این اقدامات نمی تواند سودی برای کشور داشته باشد و چه بسا طالبان را بر ادامه جنایات شان مطمئن تر و استوار تر از پیش ساخته و راه را برای ختم بحران فعلی پیچیده تر می سازد و جز آب در هاون کوبیدن چیزی دگری نخواهد بود.