چند روز مانده به ورود قدرتمندترین مرد جهان، هندی ها هیجان زده شده اند. رسانه ها مطالبی در مورد اوباما می نویسند. در کوچه و خیابان که راه بروی متوجه میشوی که دارند در مورد اوباما حرف میزنند.The Biggest O
عنوان مقالهء است که روزنامه "تایم آف ایندیا" دربارهء اوباما نوشته است. "زیرو یا صفر" اشاره به حرف اول نام اوباما دارد. البته چندین مطلب دگر نیز در مورد اوباما، اهداف سفر اش و اینکه آیا هندوها به امریکایی ها بیشتر نیاز دارد و یا بالکعس.
هندیها هیجان زده اند، شاید حق دارند. هندی که میزبان آیزنهاور ریئس جمهور وقت امریکا در سال 1959 بود با هندوستانی که باراک دیدن میکند، کاملا متفاوت است. موضوع مورد مذاکره هند آنوقت با روسای جمهوری امریکا معمولا واردات غذا و گندم برای هندیهای گرسنه بود ولی مانموهان سینگ با باراک حسین اوباما در مورد توسعه ی همکاریها در ساحه انرژی اتمی، تکنالوژی و تعلیم و تربیه مذاکره میکنند.
هندیها اما، این بار نه بعنوان یک کشور جهان سومی بلکه بعنوان یک قدرت منطقه ی و یکی از قدرتهای جهان چند قطبی آینده با امریکا روبرو میشود.
-اگر امریکایی ها به تولید سرانه داخلی 15 تریلییون دالر خود مینازند، هندیها رشد اقتصادی 8.5 درصدی خود را به رخ امریکایی ها میکشند.
-اگر درآمد سرانه امریکایی ها چهل و هفت هزار دالر درسال است، هندیها 440 میلیون نیروکار حرفه ای و نیمه حرفه ای دارد و یک سوم پزشک/داکتران شفاخانه های ایالت متحده و تقریباٌ به همین مقدار انجنیران مشغول به کار در امریکا را تشکیل میدهند.
- هند با داشتن 600 میلیون کاربر موبایل یکی از سریع ترین بازار این صنعت مخابرات بشمارمیرود.
-هندیها چهارمین کشوری است که بیشترین کاربران انترنت در دنیا را دارا اند و 284 میلیون دالردرسال مبادلات تجاری اش را تشکیل میدهد.
- هند با داشتن 1.3 میلیارد نفوس بدون شک یکی از بزرگترین بازارهای مصرف دنیا است که هرتولید کننده ی را وسوسه میکند.
این نکات باعث میشود که من موهان سینگ به عنوان مرد شماره یک هند چشم درچشم باراک اوباما خواسته هایش را مطرح کند و به باراک بگوید که تو مجبوری که باما کنار بیایی. هندیها قدرت انتخاب دارند و از موضع قدرت حرف میزنند نه اینکه التماس کنند.با وجود آنکه خیلی چیزها را مدیون امریکایی ها اند. مثلاٌ هندیها حالا یکی از صادرکنندگان گندم، برنج و دومین صادرکننده ی بزرگ میوه و سبزی در جهان اند. حالا حتی جوانان امریکایی و اروپایی رُز والنتاین اش را ازگلهای میخرند که از بنگلور و پونه وارد شده است ولی همین پیشرفت چشمگیرشان در این عرصه را نیز مدیون یک امریکایی است.
نورمن بورلاگ برنده ی جایزه صلح نوبل در زراعت کسی بود که ورایتیهای مقاوم گندم را کشف کرد. او به هند آمد و شخصاٌ در تولید گندم و سایر محصولات زراعتی به هندیها کمک کرد و این بود که انقلاب سبز در هند اتفاق افتاد و هندیهای گرسنه امروز به هندی های صادر کننده ی محصولات زراعتی تبدیل شد.
هندیها حاضرند با جهان تک قطبی به رهبری ایالات متحده کنار بیایند تا با جهانی که سردمدار آن چین باشد ویا حاضرند بعنوان یک همکار درمعادلات جهانی در کنار امریکایی بیاستند تا در کنار چینی که اختلافات دیرینه دارند. برای امریکایی ها هم بازار هند خیلی بیشتر از گذشته ارزش دارد، به ویژه وقتیکه درصدی بیکارها در امریکا به بالاترین حد درطول تاریخ امریکا(9.6) درصد رسیده است.
باراک اوباما جمعه این هفته وارد هند میشود و اولین ریئس جمهوری است که اغاز سال نو هندیها "دیوالی" را با آنان تجلیل میکند. و اولین ریئس جمهور امریکا است که دیدار سه روزه ای را از هند ترتیب داده است. او پس از امضای چندین قرارداد مهم میخواهد بداند که پس از بازگشت چقدر امریکایی صاحب کار خواهد شد.
۳ نظر:
سلام پویش گرامی ... خیلی قشنگ و کامل بود.
چهار سال پیش که فرانسه امدم یه چیزای را در دبیرستان راجع به انقلاب سبز شنیده بودم.
خیلی برام جالب بود. راستی این امارهای که در این جا نوشتید امارهای دقیقی هست؟ یعنی منظورم بروز هست؟
یا نه مال چند سال قبل است؟
سلام بر سکوت
بلی دوست عزیز این آمارها بروز است و تازه ترین آماری است که در مورد دو کشور منتشر شده است.
هی بروزم هههههههههه
کجای تو این روزها پیدات نیست؟
ارسال یک نظر