۱۳۹۱ اردیبهشت ۶, چهارشنبه

باران، بودنه بازها و تنوع زیستی...

بالاخره باران هم با بامیان و بامیانیها آشتی کرد. خیلی وقت بود گذر باران به این خطه نیافتاده بود، درحالیکه در گوشه و کنار کشور بارش بارانهای سیل آسا را شاهد بودیم. اری، باران آمد و دریای بامیان هم کمی لب تر کرد. باران بهاری در اینجا همگام با آمدن پرنده های مسافر و پرنده های بومی است. صبح سر راهم تعدادی زیادی از مردم را دیدم که به شکار بودنه مشغول بودند. حالا این شکارچیان بودنه و یا بهتر بگویم بودنه بازها از هر گروه سنی بودند، پیر، جوان، بی ریش و حتی آدمهایی با یک من ریش...

شکار حیوانات و پرندگان در افغانستان بشکل بسیار بی رویه آن در جای جای این کشور ادامه دارد. شکار مرغابیها و پرندگان مهاجر درغوربند، شکار بودنه و کبک در بامیان، شکار باز در ناهور و و شکار کبک دری و آهو در اکثر نقاط افغانستان رایج است. سازمان حفاظت میحط زیست افغانستان که متولی حفاظت از محیط زیست افغانستان است، نیز کار قابل توجهی نتوانسته انجام دهد. 

تنوع زیستی یکی از مشخصه های برجسته یک محیط زیست سالم است. موجودات زنده برای پیشبرد عملیات حیاتی خود به همدگر نیاز دارند. با نابودی یکی از این حیوانات زنجیر غذایی از هم گسسته و در نتیجه ممکن است چندین نوع موجود زنده دگر به خطر انقراض مواجه شوند. گذشته از آن موجودات زنده به محیط زیست ما شادابی و زیبایی میبخشند و از نظر روانی روی انسانها تاثیر مثبت دارند. متاسفانه انسانها همواره  زیستگاه های حیوانات و نباتات را تخریب نموده  و ما  در افغانستان و بخصوص در سی سال اخیر بشکل بسیار مفرط مشغول تخریب زیستگاه ها و از بین بردن حیوانات وحشی بوده ایم.

البته فقر و جنگ دو پدیده ایست که هست و بود ملتها را نابود میکند و افغانستان هم با توجه به مواجه بودن با این دو پدیده بیشترین آسیبها را متحمل شده است. دره هاجر که زمانی یکی از غنی ترین مرکز حفظ حیات وحش بامیان و افغانستان بود، در زمان مجاهدین به تاراج رفت. غژگاوها و آهوهای دره هاجر فروخته شد و یا بطور تحفه به این و آن داده شد. یا بازهای دشت ناور که جز سرمایه های تنوع حیاتی این مرز و بوم است، هنوز هم توسط پاکستانیها به عربها فروخته میشوند.

آگاهی دهی در مورد محیط زیست درکل و تنوع زیستی در جز باید در صدر اولویتهای سازمان حفاظت از محیط زیست افغانستان باشد. رسانه ها نیز مسئولیت دارند تا در قبال این موضوع بی تفاوت نباشند و در جهت دهی و آگاهی دهی مردم نقش خود را ایفا کنند، درغیر آنصورت ممکن است بسیاری از گونه های زیستی و گیاهی در خطر انقراض رو برو خواهد شد.

۱ نظر:

سهراب رستمی گفت...

سلام
بامیان را خیلی دوست دارم!
زنده باشی که از بامیان و حال و هوای بامیان مینویسی.
بدرود