طرح قانون شاروالیها و مشوره با مردم در بامیان

       ورکشاب دو روزه مشوره با مردم  بامیان، نهادهای مدنی، و مسئولین ولایتی در ارتباط به قانون شاروالیها(شهرداریها) امروز در بامیان بکار خود پایان داد. این گردهم آئی که توسط شاروالی بامیان تدویر یافته بود، با استقبال نمایندگان گذر، نمایندگان شوراهای مردمی و نهادهای مدنی قرار گرفته بود و پوشش رسانه ها نیز در آن قابل توجه بود.

        نفس مشوره با مردم کار نیک است و باید این اقدام وزارت عدلیه را بفال نیک گرفت. امیدوارم سایر ارگانها نیز در برنامه ریزی پلانهای خود با مردم مشورت کنند. در متن طرح قانون شاروالیها نکات مثبت فراوانی وجود دارد. از جمله انتخابی بودن شاروالیها، شورای شاروالیها در ولایات و ولسوالیها از جمله نکات مثبت این قانون است. نکات فراوانی دگری نیز وجود دارد که این قانون را در زمره قانونهای پیشرفته شاروالیها قرار میدهد.

      

        درپهلوی این نقاط قوت بعضی نکات دگر هم در آن گنجانده شده است که سلیقه ای بودن طرح قانون را میرساند بدون اینکه ضوابط شهرنشینی در آن رعایت شده باشد. بعنوان مثال در بند نهم، ماده دوازدهم فصل سوم این قانون نوشته شده است: (تهیه، تطبیق، نظارت و ارزیابی از برنامه های دراز مدت انکشاف اجتماعی- اقتصادی شاروالی جهت تامین نیازمندیهای مشخص جوانان، زنان، کهن سالان، کوچیان و معیوبین). به نظر من نیاز نیست که ما در هرجا حتما از کوچیان نام ببریم در حالیکه کوچیان معمولا در خارج از محدوده شاروالی بوده و وزارتهای انکشاف دهات، اقوام و قبایل، فواید عامه، مهاجرین، زراعت و بیجا شدگان و سرحدات و قبایل  روی موضوع کوچیان تمرکز نموده و کار میکنند. حالا شهرداری برای کوچیان چه پروگرامهای را میتواند روی دست گیرد؟ آیا در محدوده ی شهری چراگاه احداث کند؟  یا کلینیکهای تداوی حیوانات در محدوده شهرها ایجاد نماید و یا جاده های مخصوص برای عبور و مرور مواشی کوچیان بسازد؟ به نظر میرسد نام بردن از کوچیها در هرجا مود شده است. امیدوارم مشوره دهندگان در ولایات کشور به این نکته توجه کنند.

         مشوره دهندگان بامیانی اما، نکات خوب و سازنده ی را مطرح کردند و از جمله در قسمت بیرق شاروالیها رنگ آبی را انتخاب کردند که سمبول منابع آبی بامیان است. هرچند شهروندان بامیانی از نعمت آب محروم اند و از فاصله های دور آب را با الاغ انتقال میدهند که دریای بامیان ممکن است امثال خیلی زودتر از سالهای قبل خشک شود.همین حالا آب اکثر چاه ها خشک شده و حتی آب برای بازاریان شهر وجود ندارد. بی آبی مهمترین و شاید بدترین مشکل مردم بامیان است که تقریبا اکثریت شهروندان بامیان با آن دست و پنجه نرم میکنند. شاید انتخاب رنگ آبی بعنوان سمبول شهرداریهای افغانستان طنز تلخی باشد بربی توجهی مسئولین مربوطه به مشکل بی آبی در شهر بامیان.