امتحان کانکور

بالاخره امتحان کانکور در بامیان برگزارشد.شاگردان مکاتب بامیان بعد از سپری کردن یک هفته سخت و دشوار امتحان کانکور را سپری کردند. امیدوارم که در فضای بشدت رقابتی کانکور توانسته باشند به دانشکده های دلخواه شان راه یافته باشند.از امتحان کانکور و رنج آن که بگذریم، هوای سرد بامیان هم با من سر سازگاری ندارد. احساس میکنم یکی از شدیدترین سرماخوردگیهای عمرم را تجربه میکنم. سرفه، ریزش و سر درد امانم را بریده است. بعد از ظهرها بامیان بوی زغال میدهد. باید مردم این مرز و بوم شکر گزار باشند که معادن زغال سنگ در نزدیکی شان واقع شده است ورنه با این طبیعت خشن و زمستانهای بیرحم، بدون برق و گاز چگونه از سردی هوا در امان میماندند.

اینروزها با اشخاص گوناگون در تماس هستم ، انسانهاییکه با دیدن آنها جامعه ام را بهتر میشناسم و تجربه ام از زندگی کامل تر میشود. مثلا آدمی را ملاقات کردم که حافظ کل قران بود، ساده و بی پیرایه بود و ظاهرا دانش دینی اش هم بد نبود. عقیده داشت فقه آدم را ثروتمند میکند و با ایمان راسخ میگفت که خودش این را تجربه کرده است. مانده بودم چه بگویم. فکر کردم پس بیل گیتس میلیاردر امریکائی و یا موکِش آمبانی میلیاردر هندی باید خیلی فقه خوانده باشد تا سرمایه دار شده باشند.

در غزنی نیز آدمی را دیدم که در سخنرانی اش کنترل جمعیت را حرام میدانست و میگفت خداوند خودش رزق را میرساند. شاید نمیدانست که نفوس جهان از مرز هفت میلیارد گذشته است و تا سال 2050 از مرز نه میلیارد هم خواهد گذشت و یا هم شاید نمیدانست که کشوری مثل ایران که ادعای رهبری جهان اسلام را دارد، بیست سال است که کنترل جمعیت را تشویق میکند.

در کابل نیز پیرمردی را دیدم که اهل پروان بود و از زبان شیخ الحدیث قریه اش میگفت که دوستی با کفار برکت را از زندگی اش ربوده است و تاکهای انگورش کم حاصل شده است. پیر مرد علاوه میکرد که خودش درسوره دوزادهم قران خوانده که وقتی کفار در افغانستان آمد، برکت از زندگی مردم خواهد رفت و بعد زمان ظهور عیسی مسیح میشود و کفار از زمین برچیده خواهد شد...