پوهنوال داکتر محمدعلی امان هم رفت

 زمستان پارسال دانشگاه بامیان با اهدای لوح سپاس از ایشان تقدیر کرد و البته قراربود که در آینده در قالب یک سیمنار از ایشان بزرگداشت بعمل آورند که متاسفانه امروز خبر شدم که دگر دراین دنیا نیست. داکتر محمدعلی امان از استادان با سابقه دانشگاه کابل بود و اخیرا در دانشگاه بامیان نیز تدریس میکرد. داکتر محمدعلی امان از دانشمندان برجسته زراعت کشور بود و متاسفانه سالهای جنگ فرصت استفاده از دانش "امانها" را از ما گرفت. داکتر امان در دوران جنگ و پس از آن اکثرا در داخل افغانستان بود و در قالب موسسه آکسفام, سازمان خوراکه و زراعت سازمان ملل "اف.ای.او" و یوناما در خدمت مردم اش بود.

داکتر محمدعلی امان در مراسم بزرگداشت موسسه ققنوس

 تابستان سال 2013 شنیدیم که داکتر مریض است و تازه از هند برگشته؛ با جمعی از استادان و مسئولین دانشگاه بامیان به عیادت اش رفتیم. ضعیف و لاغر بود اما بی اندازه امیدوار به ادامه راهش. میخواست کتاب اش را چاپ کند, رتبه ی "پوهاند" اش را بگیرد و در این اواخر دوباره به دانشگاه کابل بازگشته بود که امروز با خبر شدم که زمان به "امان" امان نداد و او پیش از آنکه کارهایش را تمام کند, کوچید و به دیار ابدی شتافت.

تابستان همان سال, دوست خوبم مهدی مهرآیین رییس موسسه ی فرهنگی ققنوس گفت که موسسه اش درنظر دارد تا از مشاهیر و نخبه گان علمی – فرهنگی کشور درزمان حیات شان قدردانی کند و در این راستا آنها میخواهند از داکتر محمدعلی امان دانشمند زراعت و ژنتیک تقدیر کنند. درمورد چگونگی مراسم و سخنرانان باهم تبادل نظر کردیم و خوشبختانه جلسه برگزار شد.

و همان زمستان سال گذشته بود که داکتر حسن یار دانشمند محیط زیست, رییس اسبق دانشگاه کابل و وزیر تحصیلات عالی و فهیم معاون اول رییس جمهور به دیار ابدیت پیوست. در مراسم تجلیل از داکتر حسن یار تعدادی کمی اشتراک کرده بودند و اما در تجلیل از مارشال قسیم فهیم مسجد پر از آدم بود. در حاشیه ی مراسم تجلیل از قسیم فهیم؛ دوست و همکارم به شوخی گفت : "سرنوشت ما و شما مثل سرنوشت حسن یار و فهیم است. شما بروید و دکترا بیاورید و اگر خیلی تلاش کنید, میشوید مثل حسن یار؛ ما میمانیم و مدیرمیشویم و وزیر و... و تفاوتهای ما اینگونه خواهد بود. نکته ی ظریفی بود و طنز تلخ که همیشه در خاطرم است. براستی جایگاه اجتماعی دانشمندان ما کجاست؟ داکتر امان هم غریبانه و ساده از این دیار کوچید. هیچ کاسه ی به کوزه ی نخواهد خورد, بهرحال هرچه باشد نه رهبر بوده, نه سیاستمدار و نه هم چیز دگر؛ یک دانشمند بوده همین.

فقدان داکتر محمدعلی امان را به همصنفی ام؛ پسر ارشد ایشان محمدیاسین امان, خانواده, جامعه ی علمی کشور و تمام مردم افغانستان تسلیت عرض میکنم و برای داکتر محمدعلی امان آرامش ابدی آرزومندم.