کریسمس و همزیستی پیروان ادیان در بنگلور

کیک 5 تنی که به پیشواز کریسمس دربنگلور ساخته شده است

هندیها مردمان عجیبی هستند. اولین بار زمانیکه وارد بنگلور شهری در جنوب هند شدم. خیلی چیزها برایم عجیب و غریب بود. از مردمان لنگ پوش تا ترانه های مذهبی " رادیو اندیگو" رادیوی انگلیسی زبان این شهر و حتی رویه نظامی استادان ام تا حدیکه به همکلاسیهایم میگفتم اینجا پایگاه نظامی هست یا یک مرکز علمی. هرقدر که از آن روزها فاصله میگیرم جاذبه های این شهر و مردمانش مرا بیشتر تحت تاثیر قرار میدهد. از آب و هوا گرفته تا گوناگونی نژادها و تنوع مذاهب و احترام گذاشتن به مذاهب و آداب و رسوم همدگر.

آب و هوای بنگلور خیلی معتدل و ملایم است. به ندرت از 30 درجه سانتی گراد بالا میرود. زمستان اش هم سرد تر از 15 درجه نیست.شاید به همین علت است که به "Air condition of India" مشهور است.  شهر سبز-سبز است و اطراف ساختمانی که در آن زندگی میکنیم با درختان بلند و باریک جنگلی تا چندین کیلومتر پوشیده شده  است. 

و اما بابانوئل تیپیک اروپایی دربنگلور

از آب و هوا که بگذریم. انصافاٌ مردمان خیلی خوبی هم دراین شهر زندگی میکنند. یکی از افغانهای ما که حدود دو سال دراینجا زندگی کرده بود، میگفت: " تعجب میکنم به این مردم، اگر "دیوالی" جشن سال نو هندیها باشد، فکر میکنی همه ی این مردم پیروان هندوئیسم هستند ولی اگر مراسم مذهبی مانند عاشورا و یا عید فطر باشد فکر میکنی همه اهالی این شهر مسلمان اند و اگر در روز کریسمس از شهر دیدن کنی فکر میکنی نه این مردم همه مسیحی اند."

تفاهم و همزیستی عجیبی بین اهالی این شهر وجود دارد. حتی کلیسا، مسجد و معبد هندوها در فاصله ی چند متری همدگر قرار دارند و هرکس به جایی میرود که به آن معتقد است بدون اینکه به شخصی از مذهب دگر توهین و بی احترامی کرده باشد. عصر دیروز در مرکز شهر رفته بودم. همه جا پر بود از کلاه های کریسمس و چیزهای که مربوط به این مناسبت مسیحیها میشود. سرچند چوک بابانوئل را دیدم که با همان لباس سرخ و ریش سفیدش ایستاده بود و بر رهگذران "میری کریسمس" میگفت و اما چهره ی بابا نوئل هندی جنوبی نبود، ماسک سفید پوست برچهره داشت.

هندیهای مسیحی در نزدیک محله ی مسلمانها

جالب تر اینکه دولت هند همه ی مراسم مربوط به اعیاد و مناسبتهای ادیان گوناگون و بخصوص هندیها، مسلمانان و مسیحیها را تعطیل عمومی اعلام کرده است. از این نظر شاید دولت هند از معدود کشورهای باشد که درسطح جهان این کار را میکنند.اینجا به جواهر لعل نهرو آنقدر احترام میگذارند که به داکتر عبدالکلام مسلمان ریئس جمهور اسبق هند احترام دارند. شاید بی دلیل نیست که هند را یکی از قویترین و بزرگترین دموکراسیهای جهان میدانند. آری کشوریکه بنیانگذار مثل گاندی داشته باشد باید اینگونه باشد.