۱۳۹۴ تیر ۴, پنجشنبه

عيسي، هاديها؛ قهرمان و قهرمانان گمنام

درجوامع غيرعادي، حوادث و رخدادها هم سير طبيعي خود را طي نميكنند. نمونه اش قهرمان شدن يك شبه عيسي است. عيسي سرباز اين مملكت است و يك سرباز از روزيكه قدم به كمپ اردو ميماند، سرنوشت اش تقريبا روشن است، ميرود كه بكشد يا كشته شود.  عيسي هم همينگونه بود، به ارتش افغانستان رفت. سرنوشت او را به مقابله با تروريستها مواجه كرد و باوجوديكه در يك قدمي مرگ بود، چند نفر تروريست را به سرزمين موعود شان هدايت كرد. خوب اين از بديهي ترين وظايف يك سرباز است. خوشحالم که عیسی تقدیر شد و ناراحتم از اینکه صدها عیسی هنوز هم ناشناخته اند.

اگر آمارهاي وزارت دفاع درست باشد كه تاحدودي هست، ماهانه ده ها طالب به آن دنيا فرستاده ميشوند؛ همين همقطاران عيسي مسئوليت فرستادن آنها را بعهده ميگيرند، اغلب گمنام ميمانند و چه بسا توسط همان تروريستهاي طالب از پا در مي آيند و براي هميشه زن، همسر و فرزندان شانرا تنها ميگزارند. هادي يكي از افسران شجاع اردو در هلمند شهيد شد و براي هميشه فرزند و خانم حامله اش را تنها گذاشت. شايد رييس جمهور، وكلا و خيلي ها از مرگ اش خبرنشدند. همين ماه قبل بود كه فرزند هادي بدنيا آمد، بدون اينكه از پدر خبري باشد. جوان دگر در نقطه ي دگر و بازهم به اسم مشابه؛ هادي مؤيد، قومندان امنيه ي ولسوالي خواجه عمري در غزني از همقطاران دوره ي مكتب ام نيز حين انجام ماموريت اش با كمين دشمن و مواد انفجاري اش مواجه شد و براي هميشه مارا ترك كرد و  امروز دقيقا يك سالگي اش را تجليل ميكنيم.جانعلي انتحاري را به آغوش كشيد تا دگران از مرگ رهايي يابند. هيچكسي از حكومتيها شايد خبر ندارد كه خانواده هاديها و هزاران هادي دگر چگونه روز را به شب ميرسانند. آيا فرزند شان به مكتب ميرود؟ آيا در سفره ي شان چيزي هست؟ و سوالهاي بي پاسخ دگر.


نمونه هاي فراواني از اين دست وجود دارند. باتاسف كه خيلي از  جانفشانيهاي سربازان و فداكاران وطن از فلتر تشويق حكومت عبور نميكنند. وقتي استانداردها و عيارها دوگانه باشند، طبيعي است كه عدالت رعايت نخواهدشد. عده اي احساس ميكنند كه خودي نيستد و انگيزه شان را از دست ميدهند و اين براي آينده كشور و نسل آينده پيامد سنگين بجا خواهد گذاشت. اينكه حكومتداران ما كي متوجه اين ظرافت ها ميشوند و كي عيارهاي شانرا ملي ميسازند سوالي است كه هنوز هم جواب روشني ندارد. براي جواب اين سال بايد آينده و نسل نو افغانستان را به انتظار نشست.